Князь менскі, магчыма, і гарадзецкі, сын менскага кн. Глеба Усяславіча. Працягваў барацьбу менскіх князёў за ўстанаўленне дамінуючага становішча Менска ў Полацкай зямлі, выкарыстоўваючы для гэтага атрады з літоўцаў. У 1158 г. (паводле Іпацьеўскага летапісу- у 1159) выступіў з братамі ў паход супраць Полацкага князя Рагвалода Барысавіча, але не ўдзельнічаў у заключэнні міру з ім, бо, паводле летапісу, "ходяше под Литвою в лесах". У 1161 г. (1162) знаходзіўся ў Гарадцы (дакладнае месцазнаходжанне населенага пункта не высветлена). У час паходу полацкага князя Рагвалода ён разам з Літвою нанёс яму жорсткае паражэнне (частка палачан была знішчана, большая частка ўзята ў палон). У 1167 г. выступіў супраць полацкага князя Усяслава Васількавіча, разграміў яго войска і заняў полацкі трон, заключыўшы з полацкім вечам умову і замацаваўшы яе цалаваннем крыжа. Затым Валадар Глебавіч накіраваўся ў Віцебск, куды ўцёк пасля паражэння Усяслаў, але, даведаўшыся, што на дапамогу віцябчанам ідзе смаленскі князь Раман, вярнуўся ў свае землі. Гэта паражэнне паклала канец дзейнасці Валадара Глебавіча па ўзвышэнні Менска і аб'яднанні Полацкай зямлі.
Г. В. Штыхаў
Похожие страницы :
КНЯЗЬ ВАЛАДАР ВАСІЛЬКАВІЧ ( КАРОЛЬ ВАЛЬДЭМАР ) |
КНЯЗЬ ІЗЯСЛАЎ ГЛЕБАВІЧ |
РАСЦІСЛАЎ ГЛЕБАВІЧ |